Jeżeli zdecydowałeś się na podjęcie leczenia i abstynencję, ważne będzie dla ciebie w pierwszym okresie abyś:
Unikał miejsc, w których kiedyś pijałeś.
- Nie chodził do restauracji, lokali, kawiarń i innych miejsc, w których podaje się alkohol.
- Nie brał udziału w spotkaniach towarzyskich, o których wiesz, ze podaje się alkohol (np. sylwester, prywatka, dancing).
- Nie uczestniczył w spotkaniach rodzinnych, w czasie których jest podawany alkohol (np. chrzciny, komunie, wesela, imieniny, rocznice, stypy).
Jeżeli w Twojej pracy pije się alkohol, to teraz:
- Nie bierz udziału w składkach na zakup alkoholu.
- Nie polewaj.
- Nie chodź po alkohol.
- Nie przebywaj tam, gdzie piją.
- Nie zgadzaj się, aby stać na czatach.
Może zdarzyć się, że będzie namawiać cię do picia jakaś ważna dla ciebie osoba (np. kolega, z którym kiedyś piłeś, dziewczyna, zwierzchnik). Na każde namawianie cię do picia mów” nie piję”, nie szukając dodatkowych, nieprawdziwych usprawiedliwień. Jeżeli nie budzi to twojego zdecydowanego sprzeciwu, informuj o tym, że jesteś osobą uzależnioną od alkoholu.
Pamiętaj o tym, że picie bezalkoholowego szampana i piwa jest dla ciebie tak samo niebezpieczne jak pierwszy kieliszek alkoholu.
Dbaj o to, żeby w domu nie trzymać alkoholu.
Nie zgadzaj się, aby ktoś do ciebie przynosił alkohol.
Nie przyjmuj i nie dawaj prezentów i łapówek alkoholowych.
Nie zapominaj, że twoja choroba i twoje leczenie są teraz najważniejszymi sprawami w twoim życiu, dlatego też nie broń się przed informowaniem o tym: lekarza specjalisty, przełożonych w pracy, rodziny, namawiających cię kolegów.
Podstawowym problemem dla osób, które zdecydowały się na rozpoczęcie leczenia i zaprzestanie picia jest utrzymanie trzeźwości.
Informuj rozważnie innych o swoim problemie z alkoholem. Nie musisz się tłumaczyć ani usprawiedliwiać! Możesz mówić NIE PIJĘ! Możesz mówić, że jesteś osobą uzależnioną i dlatego NIE PIJESZ. W każdej sytuacji, gdy ktoś proponuje Ci wypicie alkoholu, zdecydowanym, stanowczym głosem mów NIE PIJĘ! Powtarzaj to do skutku.
